Her Ben, daha doğuştan halka, devlete suçludur.
Sen korkudan ellerini kavuşturarak acı dolu bakışlarını gökyüzüne yönelttin ve kendini duaya verdin.
Bunun üzerine doğanın fırtınaları dindi, arzularının şiddeti ile kabaran okyanusun dalgaları duruldu. Continue reading
İnsan en başından beri yalnız veya başkalarından yalıtık değil,toplum hâlinde yaşar. Bizim varoluşumuz en içten bir beraberlikle başlar, çünkü daha henüz havayı solumaya başlamadan önce annemizle birarada yaşarız.
Gün ışığına çıkar çıkmaz gene bir insanın göğsüne yaslanıp yatarız, onun sevgisi Bizi kucağında sallar, elimizden tutarak bizim yürümemize yardımcı olur, Bizi yönlendirir ve böylece sayısız bağlarla Bizi kendine bağlar. Continue reading
Proudhon mülkiyete hırsızlık demekle ona en kötü damgayı vurmuştur.
Çalmaya ve hırsızlığa karşı olma konusunun nasıl bir temele dayandırılabileceği sorusunu -ki bu karmaşık bir sorudur- bir kenara bırakarak, yalnızca şunu soralım: “Mülkiyet” kavramı geçerli kılınmasa, “hırsızlık”tan söz edilebilir mi? Continue reading
Komünistlerin kurmak istediği toplum birliğe en yakın toplum olduğu izlenimi uyandırır.
Çünkü amacı “herkesin iyi durumda ve mutlu olmasını” sağlamaktır. Weitling, sayılamayacak kadar
çok kez “herkesin” diye haykırır, “herkesin”! Continue reading
Nedir benim olması gereken! Öncelikle iyinin meselesi, sonra Tanrı’nın, insanlığın, gerçeğin, özgürlüğün, hümanizmin ve adaletin; dahası halkımın, kralımın, anavatanımın; ve nihayet tinin ve binlercesinin. Sadece benim meselem asla benim olmamalıdır. “Yuh be, egoiste bakın, sadece kendini düşünüyor!”Meseleleri için çalışmamızı gerekli bulan, hatta canımızı feda etmemizi ve meselelerine hayranlık duymamızı bizden bekleyenlerin kendi meselelerini nasıl gerçekleştirdiklerine bakalım bir kez de. Continue reading
